gastschrijver Martien Smit

Als eerste bezoeker (Marleen zal de tweede zijn) is mij gevraagd om als gastschrijver op te treden. Ik ben de vader van Grietje en ook te volgen via: wwww.martieninbolivia.waarbenjij.nu Zie je in elk geval meer foto´s en wellicht wat nieuwe indrukken. De meiden hebben mij gevraagd om met name eens te beschrijven hoe een dag van hun er uit ziet. Want daar had ik in Nederland geen beeld van. Nu WEL !!! Ze wonen in een groot huis met een binnentuin en daar woont dan ´de familie´. Papa is Raoul em mama is Blanca. Het zijn twee warme oudere mensen waar ze een erg goede band mee hebben. Van hun 5 kinderen is dochter Karin getrouwd met nederlandse Arnold en dat is tevens de baas van het project én hun begeleider. Grietje heet hier Marquarita en Hilde heet Ilda. Ze hebben bijna elke dag werkzaamheden op een van de projecten en het tehuis bepaald wat wel en niet kan. Bij de een kan heel veel en bij de ander wat minder. Het zijn veelal kinderen zonder ouders of erg arme ouders. Ook zijn er verwaarloosde kinderen die een duidelijke (lijm)snuif achtergrond hebben. Bij een van de projecten (rijden met een bus,15 cent) naar de andere kant van de stad en dan een leuke klus doen met de kinderen, zo mogelijk gelinkt aan de groencultuur. Grietje en Hilde hebben wel goed in de gaten dat het vertrouwen erg belangrijk is. De kinderen leven op als de dames binnenkomen. Dan doen ze een paar uur hun ding (spel Twister maken, sokpoppen, salsa-workshop, voetbalwedstrijd met meet & greet enz enz) en dan ben je al snel moe want het vraagt veel energie. De kinderen kunnen feitelijk na 1,5 uur niet meer de concentratie opbrengen en gaan dan klooien. Tussen de middag is het altijd lunchen bij de familie waar je echt Boliviaans eet. Blanca staat soms al om 5 uur ´s morgens in de keuken. De dames slapen met elkaar op een kamer en die ziet er net zo uit als thuis, denk ik. Ze hebben een z.g. vloerkast. Het zijn erg goede vriendinnen die alles met elkaar delen. Hilde weet al veel te veel, over mij bijvoorbeeld!!
Ook hebben ze spaanse les en ze praten als brugman en liefst met de locals. En als je dan ook nog moet voorbereiden, reizen, en inkopen doen voor de activiteit én sociaal wil zijn met de familie dan zit de dag zo vol. Ze willen ook elke dag wel even iets doen wat ze zelf erg leuk vinden. Ze hebben bijvoorbeeld favoriete adresjes voor een tosti, een pizza etz. Het kost hier bijna niets en als je iets wilt kopen moet je alleen maar muntgeld hebben. Je kunt geld halen uit de muur maar dat geld is moeilijk te gebruiken omdat ze het briefgeld maar moeilijk accepteren. Een biljet met een waarde van 20 EURO kun je bijna niet kwijt en dan kun je dus niets kopen op de markt (cancho). Je moet nooit waardevolle spullen meenemen en maximaal 50-100 Bol. zodat je geen risico´s loopt.
Het is hier nu hartje zomer en bloedheet. Het gaat goed met ze en Hilde is superblij dat zus Marleen gaat komen. Ik ga de komende dagen zelf wat rondtrekken en daarna nog een paar dagen met Grietje. Ik ben dan 17-12 weer terug.

Reageer maar want dat vinden ze leuk. Het schrijven dat komt er niet zo snel van omdat ze ook verplichte skype-contacten hebben met familie en vrienden. Nog een maandje op het project en dan zit deel erop. Dan is het reizen geblazen voor de stoere meiden.
groet, Martien