Lieve Grietje!
Door: wijzijninbolivia
Blijf op de hoogte en volg Hilde & Grietje
18 Januari 2011 | Bolivia, La Paz
Mijn laaste reisverslag vanuit Bolivia wil ik graag ´opdragen´ aan jou, mijn ex-reisgenootje;)!
Voor ons zit het avontuur er namelijk bijna op...
Vanochtend aangekomen in La Paz, waar vandaan we morgenmiddag om 17.00u het vliegtuig zullen pakken terug naar Nederland!
Zus en ik hebben nog een hele mooie 1,5 week samen gehad. En hier volgen dan ook onze tips aan jou!
Laat ik beginnen bij Potosi, de stad van de mijnen.
Wij sliepen in Hostel Maria Victoria (Calle Chuquisaca 148 ), een heel rustig, mooi, italiaans-achtig hostel. Er is een heerlijke warme douche en je betaalt 45BS (4,5euro) voor een 2 persoonskamer met eigen badkamer.
Het is een hele mooie stad, maar ook een stad met een verhaal! Wij hebben een mijntour gedaan (Koala Tours) en dat was heel indrukwekkend en ingrijpend. Gelukkig wisten we dat wanneer je de mijn wilde verlaten dit mogelijk was met de 2e gids die erbij was. Je bezoekt de mijn van binnen ongeveer 1,5 tot 2 uur maar wij zijn in totaal denk ik 3 kwartier binnen geweest... Je moet het niet onderschatten. De warme en benauwde omstandigheden in zo´n mijn. En het naarste is te bedenken dat daar iedere dag duizenden mannen en kinderen werken, soms wel voor langer dan 24uur!
Een aanrader is om na een bezoek aan de mijn naar La Casona Hostel te gaan (Calle Chuquisaca 460). Hier wordt namelijk iedere avond om 19.30u de documentaire ´El minero del Diablo´ (The devils minor) gedraaid. Een documentaire over een jongen van 14 die in de mijnen van Potosi werkt. Ik vond het heel indrukwekkend helemaal omdat we die ochtend zelf hebben mogen ervaren hoe vreselijk het daar binnen is. Moet je nagaan dat we maar voor 45min. binnen waren. Ondanks de omstandigheden had ik het niet willen missen en ben ik heel blij dat ik het gedaan heb!De DVD hebben we ook nog gekocht om het thuisfront straks ook een beeld te kunnen geven.
Om daarna het mijnverhaal een beetje van je los te laten moet je naar het restaurantje Aranjuez gaan (Calle Bolivar 765)... jullie moeten even door het interieur heen kijken maar je kan er heel lekker eten (steaks vd grill, hopenlijk evenaren ze die uit Argentinie) en je zit gezellig tussen de lokale bevolking van Potosi.
Ja Potosi, ik vond het echt de moeite waard en wat ik al vertelde een mooie stad met een indrukwekkend verhaal!
En toen... namen we de bus naar Sucre. Wauw. Wat een heerlijke stad, alleen al omdat we weer lekker 1000meter daalde (van 3500m hoogte naar 2500m hoogte). Het weer is er lekker en de stad is heel groot, wit en vooral relaxt...
We sliepen in hostel Wasi-Masi (Calle Urcullo 233). Een echte aanrader. De kamer was heerlijk groot, waar we dus al onze (dezelfde;)) kleren konden uitstallen. Naast de kamer zat weer een heerlijke douche voor 50BS (5euro) per nacht.
Ook in Sucre hebben we wat leuke tips voor jullie.
Wanneer jullie opstaan, loop dan naar de Market (1 blok van het hostel). Op deze grote market heb je op een binnenplaats een rij kraampjes waar boliviaanse vrouwen de lekkerste fruitshakes & fruitsalades voor je maken. Dit kost jullie ongeveer 6BS (0,60eurocent) en je kan er heel de ochtend op voortborduren.... nou maatje, misschien moet jij er in jouw geval wel 2 nemen!
Wanneer jullie vol zitten van dit heerlijke verse fruit loop dan lekker naar Parc Bolivar, een heel mooi groen park met bankjes en grasveldjes waar je heerlijk kan zonnen.
Wanneer jullie goed bijgekleurd zijn, ga dan op weg naar de 'Mirador' van Sucre (uitzichtpunt!). Tip, laat je backpack thuis want het is dezelfde stijlheid als op Isla del sol OF neem een taxi (dat hebben wij natuurlijk niet gedaan, maar we waren blij toen we boven waren). Het is heel mooi en je kijkt uit over de witte stad Sucre. Proost daar maar lekker met een biertje op ons!
Op zondag moeten jullie zeker de bus pakken naar Tarabuco. Dit plaatsje, 1,5uur verderop heeft op zondag een hele mooie markt waar je al je souvenirs kan inslaan. Tassen, doeken, hoeden en ga zo maar door.
En dan nog dit... misschien wel de grootste en mooiste aanrader om in Sucre te doen.
In Calle Bolivar zit een café genaamd Amsterdam. De eigenaresse van dit café is Nederlands en zij sponsort met haar café een heel mooi project. Het heet Centro Educativo Nanta (www.centro-nanta.org en www.stichtingamigos.nl).
Via een folder kwamen we erachter dat je het project kan sponsoren door deel te nemen aan activiteiten die zij organiseren. Zo zijn wij maandag overdag samen met gids(je) German van 10 jaar, gids Alberto van 16 jaar en vrijwilliger Fernando van 26 jaar gaan wandelen door de omgeving van Sucre. Het was zo uniek en bijzonder om met deze jongens, die waarschijnlijk in hun jonge levens al zoveel meer hebben meegemaakt als wij twee bij elkaar, op pad te zijn. We zijn in totaal 5 uur onderweg geweest en kwamen uit bij een dorpje 15 km verderop. Daar hebben we nog traditioneel Chicha (maisbier) gedronken en toen de bus terug gepakt naar Sucre.
Wat ik zei het was heel uniek en mooi en inclusief entertainment van de kleine German (zingen, dansen, kletsen en de gids uithangen voor 5uur lang!).
We hebben voor deze wandeling beide 200Bs (20euro) betaald maar alle winst gaat naar het project waar de jongens wonen. Mooi hé! Zeker de moeite waard en.... we hebben German al voorbereid op de komst van ene Grietje die zich hier in Zuid-Amerika voordoet als ´Margarita´!
En toen zaten onze dagen erop in Potosi & Sucre. Veel gezien, gevoeld en beleefd! Mijn laatste aanrader aan jou is de bus van Sucre naar La Paz... ook al wil je daar helemaal niet heen. Pak hem! De luxe, de beenruimte en het conform zijn namelijk alles behalve hetzelfde als de boliviaanse bussen waar wij samen zo vaak ingezeten hebben! We hebben vanacht heerlijk kunnen slapen en de 12 uren waren zo om.
Nou maatje, dit was ie dan.. mijn laatste reisverslagje vanuit Bolivia. Wel een beetje 'sund' dat het er nu echt bijna op zit maar het is ook wel 'bastante' (genoeg) geweest. Wat een mooie maanden hebben we samen beleefd in Cochabamba; het project met al die schoffies, boefjes maar ook zoveel aandoenlijke kinderen.. de vele avondjes samen in onze slaapkamer bij de geweldige familie.. de weekendjes weg verspreid over Bolivia.. het bezoek van je vader.. het weekje weg met mijn zus erbij aan het titicacameer.. en ons afscheid in Uyuni!
Ik had het allemaal niet willen missen samen met jou.
Ik wens jou en Wesley nog heel veel mooie, leuke en indrukwekkende avonturen toe en ik kijk uit naar je verhalen straks in februari op Brussel!
Heel veel liefs je reisgenootje!
ps 1. Er zijn toch wel tranen gevallen hé?
ps 2. Voor ieder ander die dit leest.. dit reisverslagje geeft precies weer wat Marleen & ik de afgelopen weken hebben beleefd. Én uiteraard zijn deze tips ook voor jullie, want een reis naar Bolivia is zeker een hele dikke vette aanrader!!!!!!!!!!
ps 3. Lieverds, we komen eraan!! Tot donderdag!
Voor ons zit het avontuur er namelijk bijna op...
Vanochtend aangekomen in La Paz, waar vandaan we morgenmiddag om 17.00u het vliegtuig zullen pakken terug naar Nederland!
Zus en ik hebben nog een hele mooie 1,5 week samen gehad. En hier volgen dan ook onze tips aan jou!
Laat ik beginnen bij Potosi, de stad van de mijnen.
Wij sliepen in Hostel Maria Victoria (Calle Chuquisaca 148 ), een heel rustig, mooi, italiaans-achtig hostel. Er is een heerlijke warme douche en je betaalt 45BS (4,5euro) voor een 2 persoonskamer met eigen badkamer.
Het is een hele mooie stad, maar ook een stad met een verhaal! Wij hebben een mijntour gedaan (Koala Tours) en dat was heel indrukwekkend en ingrijpend. Gelukkig wisten we dat wanneer je de mijn wilde verlaten dit mogelijk was met de 2e gids die erbij was. Je bezoekt de mijn van binnen ongeveer 1,5 tot 2 uur maar wij zijn in totaal denk ik 3 kwartier binnen geweest... Je moet het niet onderschatten. De warme en benauwde omstandigheden in zo´n mijn. En het naarste is te bedenken dat daar iedere dag duizenden mannen en kinderen werken, soms wel voor langer dan 24uur!
Een aanrader is om na een bezoek aan de mijn naar La Casona Hostel te gaan (Calle Chuquisaca 460). Hier wordt namelijk iedere avond om 19.30u de documentaire ´El minero del Diablo´ (The devils minor) gedraaid. Een documentaire over een jongen van 14 die in de mijnen van Potosi werkt. Ik vond het heel indrukwekkend helemaal omdat we die ochtend zelf hebben mogen ervaren hoe vreselijk het daar binnen is. Moet je nagaan dat we maar voor 45min. binnen waren. Ondanks de omstandigheden had ik het niet willen missen en ben ik heel blij dat ik het gedaan heb!De DVD hebben we ook nog gekocht om het thuisfront straks ook een beeld te kunnen geven.
Om daarna het mijnverhaal een beetje van je los te laten moet je naar het restaurantje Aranjuez gaan (Calle Bolivar 765)... jullie moeten even door het interieur heen kijken maar je kan er heel lekker eten (steaks vd grill, hopenlijk evenaren ze die uit Argentinie) en je zit gezellig tussen de lokale bevolking van Potosi.
Ja Potosi, ik vond het echt de moeite waard en wat ik al vertelde een mooie stad met een indrukwekkend verhaal!
En toen... namen we de bus naar Sucre. Wauw. Wat een heerlijke stad, alleen al omdat we weer lekker 1000meter daalde (van 3500m hoogte naar 2500m hoogte). Het weer is er lekker en de stad is heel groot, wit en vooral relaxt...
We sliepen in hostel Wasi-Masi (Calle Urcullo 233). Een echte aanrader. De kamer was heerlijk groot, waar we dus al onze (dezelfde;)) kleren konden uitstallen. Naast de kamer zat weer een heerlijke douche voor 50BS (5euro) per nacht.
Ook in Sucre hebben we wat leuke tips voor jullie.
Wanneer jullie opstaan, loop dan naar de Market (1 blok van het hostel). Op deze grote market heb je op een binnenplaats een rij kraampjes waar boliviaanse vrouwen de lekkerste fruitshakes & fruitsalades voor je maken. Dit kost jullie ongeveer 6BS (0,60eurocent) en je kan er heel de ochtend op voortborduren.... nou maatje, misschien moet jij er in jouw geval wel 2 nemen!
Wanneer jullie vol zitten van dit heerlijke verse fruit loop dan lekker naar Parc Bolivar, een heel mooi groen park met bankjes en grasveldjes waar je heerlijk kan zonnen.
Wanneer jullie goed bijgekleurd zijn, ga dan op weg naar de 'Mirador' van Sucre (uitzichtpunt!). Tip, laat je backpack thuis want het is dezelfde stijlheid als op Isla del sol OF neem een taxi (dat hebben wij natuurlijk niet gedaan, maar we waren blij toen we boven waren). Het is heel mooi en je kijkt uit over de witte stad Sucre. Proost daar maar lekker met een biertje op ons!
Op zondag moeten jullie zeker de bus pakken naar Tarabuco. Dit plaatsje, 1,5uur verderop heeft op zondag een hele mooie markt waar je al je souvenirs kan inslaan. Tassen, doeken, hoeden en ga zo maar door.
En dan nog dit... misschien wel de grootste en mooiste aanrader om in Sucre te doen.
In Calle Bolivar zit een café genaamd Amsterdam. De eigenaresse van dit café is Nederlands en zij sponsort met haar café een heel mooi project. Het heet Centro Educativo Nanta (www.centro-nanta.org en www.stichtingamigos.nl).
Via een folder kwamen we erachter dat je het project kan sponsoren door deel te nemen aan activiteiten die zij organiseren. Zo zijn wij maandag overdag samen met gids(je) German van 10 jaar, gids Alberto van 16 jaar en vrijwilliger Fernando van 26 jaar gaan wandelen door de omgeving van Sucre. Het was zo uniek en bijzonder om met deze jongens, die waarschijnlijk in hun jonge levens al zoveel meer hebben meegemaakt als wij twee bij elkaar, op pad te zijn. We zijn in totaal 5 uur onderweg geweest en kwamen uit bij een dorpje 15 km verderop. Daar hebben we nog traditioneel Chicha (maisbier) gedronken en toen de bus terug gepakt naar Sucre.
Wat ik zei het was heel uniek en mooi en inclusief entertainment van de kleine German (zingen, dansen, kletsen en de gids uithangen voor 5uur lang!).
We hebben voor deze wandeling beide 200Bs (20euro) betaald maar alle winst gaat naar het project waar de jongens wonen. Mooi hé! Zeker de moeite waard en.... we hebben German al voorbereid op de komst van ene Grietje die zich hier in Zuid-Amerika voordoet als ´Margarita´!
En toen zaten onze dagen erop in Potosi & Sucre. Veel gezien, gevoeld en beleefd! Mijn laatste aanrader aan jou is de bus van Sucre naar La Paz... ook al wil je daar helemaal niet heen. Pak hem! De luxe, de beenruimte en het conform zijn namelijk alles behalve hetzelfde als de boliviaanse bussen waar wij samen zo vaak ingezeten hebben! We hebben vanacht heerlijk kunnen slapen en de 12 uren waren zo om.
Nou maatje, dit was ie dan.. mijn laatste reisverslagje vanuit Bolivia. Wel een beetje 'sund' dat het er nu echt bijna op zit maar het is ook wel 'bastante' (genoeg) geweest. Wat een mooie maanden hebben we samen beleefd in Cochabamba; het project met al die schoffies, boefjes maar ook zoveel aandoenlijke kinderen.. de vele avondjes samen in onze slaapkamer bij de geweldige familie.. de weekendjes weg verspreid over Bolivia.. het bezoek van je vader.. het weekje weg met mijn zus erbij aan het titicacameer.. en ons afscheid in Uyuni!
Ik had het allemaal niet willen missen samen met jou.
Ik wens jou en Wesley nog heel veel mooie, leuke en indrukwekkende avonturen toe en ik kijk uit naar je verhalen straks in februari op Brussel!
Heel veel liefs je reisgenootje!
ps 1. Er zijn toch wel tranen gevallen hé?
ps 2. Voor ieder ander die dit leest.. dit reisverslagje geeft precies weer wat Marleen & ik de afgelopen weken hebben beleefd. Én uiteraard zijn deze tips ook voor jullie, want een reis naar Bolivia is zeker een hele dikke vette aanrader!!!!!!!!!!
ps 3. Lieverds, we komen eraan!! Tot donderdag!
-
18 Januari 2011 - 13:52
Merel :
Wauw, mooi Hilde! Kom nu maar snel naar huis, want ik weet toe-val-lig dat er door jullie papa, mama én broer erg naar jullie terugkomst uitgekeken wordt!
liefs xx -
18 Januari 2011 - 14:55
Martien:
Ook ik kijk uit naar jullie terugkomst!! Te gek verhaal weer. Maar dat zijn we intussen gewend. Ik hoop je ook snel te zien en anders.......in elk geval te spreken. Ik moet nog lang wachten om mijn dochter in mijn armen te kunnen sluiten. Xxxx -
18 Januari 2011 - 14:59
Mama:
Inderdaad Merel het is mooi geweest :kom nu maar naar huis om al die mooie indrukken- verhalen en foto's aan ons te laten zien-vertellen-voelen !! We kijken naar jullie uit en we staan er !!! Goede Reis
Dikke kus Mama -
18 Januari 2011 - 20:42
Marjo:
Hilde en Marleen; wat een geweldige reis hebben jullie samen gemaakt en wat een prachtige foto's! Ik heb echt zitten genieten! Goede terugreis en tot ziens in Vught!
Groetjes, Marjo. -
19 Januari 2011 - 07:33
Monique:
Wat hebben jij en Marleen in korte tijd veel ervaren! En je schrijft er bijzonder mooi en beeldend over. ik zie het zo voor me, al zijn die foto's ook wel handig... En ja, jullie familie staat te popelen natuurlijk! Wij moeten hier nog wat geduld hebben tot ons Grietje eindelijk ook uitgereisd is....
Een hele fijne thuiskomst gewenst meiden!
Liefs, Monique -
19 Januari 2011 - 12:04
Karolien Spoelstra:
Hey Chica's!
Klinkt als mega bijzonder en fijn om samen te beleven!! wat goed! die fruitsalades zien er erg healthy uit....en die foto van jullie saampjes op de zoutvlakte is er een uit duizenden....jammer dat broerlief er dan niet opstaat he! Maar wat balen dat jullie vanmiddag al naar huis vliegen. Time flies when you have fun!!! Maar aan de andere kant lena ik vind het wel heel fijn dat ik je straks weer eens zie! is alweer zo lang geleden!
Dikke Kus en goede reis! -
19 Januari 2011 - 12:56
Tamaarr:
Wat ziet het er mooi uit, leuke foto's en ben benieuwd naar de DVD v/d mijn, dat moet wel zo indrukwekkend zijn geweest. Het lijkt een beetje op de tunnels in Vietnam, ook zo benauwd & donker.
Nou meiden, fijne terugreis en geniet van het warme welkom! Bedankt voor de leuke verhalen.
Xx -
23 Januari 2011 - 10:15
Wesley:
Ik ben blij dat jullie nog een leuke tijd hebben gehad. En jullie tips zijn zeer welkom. Heb jullie maar 2 dagen meegemaakt maar jullie zijn toppers! Binnenkort een gastverslag van mij. Tot in Brussel! -
26 Januari 2011 - 00:29
Grietje:
Hee exmaatje,
Wat een leuk toch weer. Ik kreeg wel rode oogjes ja. Een leuk concept zo met die tips, nu moeten we wel naar sucre en potosi toe. Gisteren heb ik de familie gebeld, lekker op zn spaans met blanca en que te vaya bien! Quidade! En noem maar op. Ze bleef steeds vragen waar je was. Raul was er niet.
Ik ben zo benieuwd hoe het nu in nederland is! Wel wennen of niet?
Ik vond het echt super met je! En ik mis je wel een beetje hoor...
xxx Grietje
PS: Yo voy a mandar tu un mensaje muy rapido!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
